Eerste hoofdstuk

Ik ben een boek aan het schrijven, een fantasyroman. Het eerste hoofdstuk begint voorlopig als volgt:

Kou. Het eerste wat hij voelde was kou. Het tweede was een lichte trilling, en wat geluid erbij. Het werd warmer. Hij slaakte een klein, tevreden zuchtje en sliep weer.

Er drongen geluiden tot hem door. Af en toe was er een diep gerommel, waarna hij het weer warmer kreeg. Dan hoorde hij twee stemmen: een diepe basstem en een wat hogere. Hij begon eraan te wennen en sliep rustig verder.

Hij voelde beweging. Hij ging naar beneden, hoorde een klap en bewoog naar boven. Dat ritme herhaalde zich steeds. Herhaling is goed. Hij sliep weer.

Wat was er aan de hand? Hij voelde weer beweging, maar deze keer was het helemaal niet leuk. Op en neer, heen en weer, snel en langzaam. Hij had het nog koud ook. Hij liet een klaaglijk geluid horen. Het gerommel was er weer en de warmte ook. Dat was een stukje beter. Maar wat een herrie aan zijn oren! De hoge stem en de diepe bas, maar daarbij nog een paar onbekende stemmen. Wat er daar buiten ook was, het ging flink tekeer.

Zo gaat het nog een tijdje door. De beschrijving is wat vaag en hopelijk gaat de lezer zich afvragen wat hier gebeurt en wordt nieuwsgierig en leest verder.

Dat is de opzet.

In de praktijk heeft de lezer dan allang op de flaptekst gelezen dat in het boek draken de hoofdrol vervullen. Op de omslag is vast ook wel een tekening van een draak te zien. Dus wanneer heeft de lezer door dat dit stukje geschreven is vanuit het perspectief van een draak die nog in het ei zit? Waarschijnlijk al in de eerste paragraaf.

Tot zover het opbouwen van spanning, verrassing en nieuwsgierigheid. Gaap. De hierop volgende twee à drie pagina's zijn best leuk en schattig ("Ahhhhhh, een babydraakje, is het geen snoepje?"), maar verrassend en wereldschokkend zijn ze niet meer te noemen. Oké, het draakje hoort geluiden van een gevecht op de achtergrond, dus het is duidelijk dat hij niet op het allervriendelijkste moment ter wereld komt en dat er in de rest van het boek genoeg geknokt gaat worden, maar het verrassingseffect ebt snel weg.

Oftewel: deze passage kan ik beter schrappen. Het is ook niet voor niets dat ik in een voorproefje niet dit eerste hoofdstuk heb gezet, maar een deel van een hoofdstuk dat wat representatiever is voor het hele boek. Ik had sowieso al het idee om het boek met een ander hoofdstuk te beginnen. Het oorspronkelijke begin is misschien nog leuk als kort verhaal in een fantasytijdschrijft of korte-verhalenwedstrijd, maar laat ik het maar niet in mijn roman opnemen.