Het laatste woord
Column Klokgelui voor Overschiese krant.
In het boekenweekgeschenk van Herman Koch noemde de hoofdpersoon een situatie die ik herkende. Misschien heeft u dat ook wel eens. Je hoort twee mensen discussiëren. Spreker 1 zegt iets en je denkt: dit klinkt redelijk. Spreker 2 zegt het tegenovergestelde en je denkt: logisch. Spreker 1 neemt weer het woord en je denkt: helemaal mee eens. Zo ben je het altijd eens met degene die als laatste het woord heeft.
In de politiek gebeurt dat vaak, zeker in verkiezingsdebatten. Wat de laatste spreker zegt, blijft het beste hangen. Een voorbeeld.
Spreker 1: 'De belastingen moeten omlaag. De gemiddelde Nederlander is er de afgelopen jaren alleen maar op achteruit gegaan, dat moet eens afgelopen zijn.' Klinkt logisch.
Spreker 2: 'We heffen geen belastingen voor de lol: daar doen we goede dingen mee. Als uw partij aan de macht komt, gaat de zorg achteruit want er is minder geld voor handen aan het bed. En de hardwerkende Nederlander staat langer in de file omdat u geen geld heeft om de snelwegen te verbeteren.' Goed punt.
Spreker 1: 'U behandelt de kiezer als een klein kind. U neemt hem aan de hand mee, want u weet zogenaamd wat het beste is. Daar trapt de kiezer niet in, die wil weer zelf over zijn eigen leven beslissen, in plaats van de hoge heren in Den Haag.' Daar heeft de spreker eigenlijk wel gelijk in.
Spreker 2: 'Ik weet inderdaad wat het beste is. Na de verkiezingen schaf ik dan ook de democratie af, word dictator voor het leven, en u gaat als eerste tegen de muur.'
En zo denk je steeds bij de laatste spreker dat hij of zij het beste punt heeft, tenzij het al te bont is. Maar goed, de verkiezingen zijn voorbij, de politici kunnen we even links of rechts laten liggen.
Ik geloof dat God het eerste woord heeft gehad. Hij sprak en er was licht. Op zijn woord vlogen sterren naar hun plaats, sprongen continenten naar voren, en verscheen de mens ten tonele. Nu houdt hij zich in en geeft mensen de gelegenheid om hun punt te maken, hun invulling aan de wereld te geven, te leven in een wereld met of zonder God. Maar ik geloof dat God het laatste woord gaat hebben. Ik denk dat ik het met hem eens ga zijn.