Atom

Ik heb een aantal atom feeds. Wat is dat nou weer? Een atom feed is een gestructureerde manier om de meest recente berichten op een pagina weer te geven, met name geschikt voor verwerking door een computerprogramma. Vaak geeft het een samenvatting, maar soms ook de hele artikelen. Er staat altijd een verwijzing in naar het echte artikel zoals je het in een browser zou lezen. Voor de kenners: het lijkt sterk op RSS. Meer info: Engelse site Atom enabled, Nederlandse inleiding op atom en Nederlandse pagina met goede verwijzingen over atom.

Op Bloglines maken ze op een handige manier gebruik van atom en rss feeds. Je kan je daar gratis aanmelden. Ik heb dat ook gedaan. Ik log een of meer keer per dag in. Dan krijg ik een lijst met door mij geselecteerde nieuwssites en weblogs. Ik kan dan de berichten bekijken die ik nog niet gezien heb. Om je een idee te geven, kan je hier mijn selectie bekijken. Daar zit bijvoorbeeld bij: BBC, tagesschau, algemeen nieuws van nu.nl, diverse technische nieuwssites en blogs en de site van mijn broer Reinout en spul van mijzelf.

Om terug te keren naar mijn eigen atom feeds: ik heb er een aantal aangemaakt. Hier is een overzicht. Die zijn dus vooral handig als je daar een speciaal programmaatje voor hebt - een newsreader - of als je de laatste wijzigingen van mijn site wil bijhouden in bijvoorbeeld Bloglines.

Links

Links zijn vooral bekend als de verwijzingen naar andere pagina's waar je op kan klikken. Maar er is nog een soort. Dat zijn ook verwijzingen, maar ze verschijnen in de meeste browsers niet op de pagina. In Firefox zijn ze rechtsonderin te zien. Of en hoe Internet Explorer ze ondersteunt, weet ik niet. In ieder geval heb ik wat links aangelegd naar de verschillende style sheets; dat is normaal en daar heb je als gebruiker niet zoveel mee te maken. Handiger kunnen de andere links zijn. De meeste pagina's hier hebben nu links naar:

• de pagina of folder van een niveau hoger, in dit geval december 2004;
• de inhoudspagina voor dat deel van de website, in dit geval de hoofdpagina weblog;
• de homepage en
• de voor dat deel van de website relevante atom feed(s), in dit geval Atom feed Weblog Maurits en Full atom feed Weblog Maurits.

Tabvolgorde

Op elke webpagina kan je over het algemeen met de TAB-toets naar een volgende link of een invoerveld springen. De volgorde waarin dat springen gebeurt, is niet altijd even logisch. Dat heb ik voor een aantal pagina's veranderd. Op de preekpagina en de weblogpagina met de daaronder liggende overzichtspagina's per jaar of maand, spring je met TAB naar de link voor de eerste preek of het eerste artikel. Zo spring je dus eerst door de belangrijkste zaken op een pagina voordat je bij meer algemene links uitkomt.

Zope op vanrees.org

Ik maak mijn pagina's al een tijd met Zope. Een tijd lang deed ik dat op mijn eigen computer. Dan maakte ik een statische kopie daarvan, veranderde door middel van wat zelfgeschreven scripts wat spul en kopieerde de boel naar mijn website bij mijn provider xs4all. Dat werkte op zich wel, maar was zeker niet ideaal. Nu beheer ik samen met mijn broer Reinout een shared server bij Bytemark. Daar hebben we Debian GNU/Linux als operating system opgezet en verder onder andere het al genoemde Zope. Nu bewerk ik mijn pagina's dus rechtstreeks op de server zonder dat ik allerlei vage trucs uit hoef te halen.

Goed, dat waren dus de belangrijkste technische veranderingen van het afgelopen halfjaar. Nu moet ik maar weer eens wat inhoud erop zetten. :-)

Ik heb al een tijd preken uit mijn kerkelijke gemeente in Overschie op mijn site gezet. Ik denk dat ik daar mee ophoud. Sinds kort is namelijk de complete dienst via Internet mee te maken. Je kan rechtstreeks luisteren tijdens de dienst. Je kan ook de laatste paar preken beluisteren. Als je op een van de links klikt, zou er vrij snel geluid moeten komen, als je een mp3-bestand kan afspelen. Je kan volgens mij niet vooruitspoelen, maar dat is misschien afhankelijk van het programma dat je gebruikt. Probeer het maar eens uit.

Er schijnen af en toe problemen met de site te zijn. Daar schijnt ook aan gewerkt te worden.

The Christian Science Monitor has a good piece on fair elections. America is a longstanding democracy and advocates its use through sending observers to foreign elections (excellent) and through the acclaimed nation building process (patent pending). But newer democracies - like Japan, Brazil and India - have surpassed them in organizing fair elections. Their people know that their vote counts. Americans are not so lucky. So for reliable voting results, look abroad.

Eerst ga ik naar camping Nieuw Soerel in Nunspeet. Daar zal ik wat wandelen. Zaterdag zorg ik dat ik verkas naar camping De Paasheuvel in Vierhouten. Daar vindt de week daarop de New Wine zomerconferentie plaats. Ik help daar in de catering en hoop daarnaast nog genoeg van de inhoud mee te kunnen meemaken.

Daarna zie ik wel wat ik ga doen. In ieder geval zal ik wel naar een volgende camping gaan en nog wat zwerven over de Veluwe.

Ter lering ende vermaak neem ik altijd wat te lezen mee. Op mijn Palm Pilot heb ik twee versies van de bijbel staan: de Statenvertaling en de World English Bible. Verder heb ik in dode-boom-vorm nog twee boeken. Laatste Woorden is een boek van Eugene H. Peterson over de Openbaring van Johannes. Dit bijbelboek bestudeer ik met mijn bijbelkring.

Als "normaal" leesboek heb ik er eentje van B.H. Liddell Hart, een Engelse officier die erg goede boeken schrijft. Zijn boek over de Romeinse generaal Scipio Africanus was uitstekend. Hij vindt het de beste generaal ooit, beter dan Napoleon. Ik ga me nu wagen aan zijn History of the Second World War.

Het begint met een bijbeltekst, volgens mij Jesaja hoofdstuk 53 vers 5: Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons de vrede brengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Jezus is voor ons op aarde gekomen. Hij heeft voor ons geleden. Hij is voor ons gestorven. Zijn dood heeft, voor wie het wil aannemen, het eeuwige leven met God gekocht.

Het verhaal volgt verder redelijk trouw de lijn zoals die in de bijbel in de vier evangeliën te vinden is. Eerst is er de tuin van Gethsemane waar Jezus aan het bidden is. Hij wordt daar gevangen genomen. Vandaar wordt hij naar de Joodse geestelijk leiders gebracht. Sommigen van hen maken bezwaar tegen het proces dat daar gevoerd wordt. Het gaat er namelijk niet echt eerlijk aan toe. Ze besluiten dat Jezus gedood moet worden. Dat mogen ze zelf niet doen. Er volgt een reis naar de Romeinen: eerst stadhouder Pilatus. Die stuurt hem door naar koning Herodes, die hem snel weer terugstuurt. Beiden krijgen niet het idee dat Jezus iets verkeerds heeft gedaan.

Maar de joodse leiders willen hem nog steeds uit de weg ruimen. Ze hitsen het volk op om de kruisiging van Jezus te eisen. Pilatus ziet dat niet zitten en hoopt de woede van het volk en de leiders af te kopen door Jezus te laten geselen. Dat wordt door de Romeinse soldaten grondig aangepakt. En door regisseur Mel Gibson grondig in beeld gebracht. Als je niet tegen bloed kan, is dit een van de scenes om de andere kant op te kijken. Het was gebruikelijk om 39 slagen toe te brengen. De soldaten leven zich echter uit en pakken er nog wel wat ergere apparaten bij dan stokken.

Er wordt wel beweerd dat de film anti-joods is. Het mooie daaraan is dat het de film aardig wat krediet geeft in het islamitische Midden-Oosten. Maar ik vind dat nogal meevallen. Het blijft daar dicht bij de bijbel: vooral de joodse geestelijk leiders willen Jezus dood hebben en zij slepen het volk daarin mee. Daar tegenover staan de Romeinen. Daar is eerder het idee dat de leiders (Pilatus, maar ook wat officieren) de kruisiging en een al te erge geseling willen voorkomen. Maar juist het voetvolk vermaakt zich met de marteling en doet nog eens even extra zijn best. En ook op weg naar de plaats van de kruisiging wordt Jezus vrijwel de hele tijd afgeranseld. De film is dus eerder anti-Romeins. En dat terwijl het grootste deel van de acteurs Italiaanse namen hebben en de film in de buurt van Rome is opgenomen.

Intussen komt Maria, de moeder van Jezus, behoorlijk vaak in beeld. Vaker in ieder geval dan uit de bijbel is op te maken. Daardoor komt er soms een katholiek sausje over de film heen. Dat is ook niet raar, want Mel Gibson is overtuigd katholiek. Als je thuis bent in die wereld, zal je nog wel meer dingen herkennen. Maar uiteindelijk blijft de kern van het bijbelverhaal ruimschoots overeind en wordt niet overvleugeld door andere zaken die er bijgehaald worden. Jezus blijft centraal staan.

Af en toe zijn er ook flashbacks. Je krijgt bijvoorbeeld een terugblik op wat er de week daarvoor gebeurde. Je ziet Jezus op een ezeltje Jeruzalem binnenkomen, toegejuicht door dezelfde menigte die hem nu uitjauwt. Diverse scenes tijdens het laatste avondmaal komen naar voren. En als Jezus bijna boven op de Schedelberg staat waar hij gekruisigd wordt, zie je hem tijdens de bergrede de mensen toespreken. De rust in de terugblikken contrasteert sterk met de wanorde en herrie tijdens zijn laatste uren.

Jezus wordt bepaald niet zachtzinnig aan het kruis genageld. Het bloed stroomt weer. In ieder geval is het extra pijnigen dan voorbij wat de soldaten betreft. Maar aan een kruis hangen is natuurlijk bepaald niet prettig. En de smalende opmerkingen uit het publiek komen er dan nog bij: "Je zou toch de tempel afbreken en in drie dagen weer opbouwen? Als je dat kan, dan kan je toch zeker ook wel van dat kruis afkomen?" Het wordt onheilspellend donker en de meesten gaan weg. Ze hebben het wel gezien en voelen zich niet meer op hun gemak. Vooral de familie en wat soldaten blijven over. Dan sterf Jezus.

Er volgt een fikse aardbeving. Tot ontzetting van de joodse leiders scheurt het gordijn dat voor het heiligste deel van de tempel hing. Jezus wordt van het kruis afgehaald en in een spelonk gelegd.

Dan is het twee dagen later. Je hoort vogels fluiten. Door een spel van licht en schaduw is te zien dat de grote steen voor het graf wordt weggehaald. De doeken waarin het lichaam van Jezus was gewikkeld, zakken in elkaar: hij ligt er niet meer in. Jezus staat op. Geen bloed is meer op zijn gezicht. Wel nog lidtekens waar de spijkers door zijn handen gingen. Het is hem echt en hij leeft.